تغذیه گوسفند پرواری:
تغذیه
گوسفند پرواری:
گوسفند پرواری برای زنده ماندن به یه خرده طعام نیاز دارااست که به آن جیره حفظ می گویند . همچنین به مقدار غذایی که دام برای تولید گوشت مصرف می نماید، جیره ایجاد می گویند . لذا نیاز غذایی دام پرواری، توده جیره مراقبت و جیره تولیدی می باشد . مواد خوراکی قضیه استعمال تغذیه گوسفند، علوفه های سبز، ریشه و غده محصولات، مازاد تولیدات کشاورزی و اضافی کارخانجات صنایع تبدیلی کشاورزی می باشند . علوفه های سبز دارای حجم زیاد، فیبر بسیار و انرژی پاره ای هستند و برای تغذیه گوسفند پرواری به تنهایی قابل به کارگیری نمی باشند، به این ترتیب از مواد دیگری که دارای انرژی زیاد، حجم و فیبر اندک می باشند و به آن مواد کنسانتره گفته می شود، می بایست به عنوان مکمل غذایی در جیره غذایی گوسفند پرواری به کار گیری گردد .
اصول
تنظیم جیره غذایی متعادل برای گوسفند پرواری:
برای تهیه و تنظیم یک جیره متعادل باید از اندازه احتیاجات گوسفند به اندازه ماده خشک، انرژی، پروتئین و مواد مغذی اطلاع داشت . جیره غذایی، ضمن خوش خوراکی، قابل هضم بودن و مقوی بودن می بایست از لحاظ اقتصادی هم مقرون به صرفه باشد و چون گوسفند یک نشخوار کننده است، وجود میزان کافی مواد خشبی در جیره اضطراری می باشد .
برای هر راءس با دقت به سن و وزن دام، اندازه غذا مصرفی در هر روز 1300 تا 1600 گرم است . نسبت مخلوط کنسانتره و علوفه در اوایل پرواربندی (1 تا 2 ماه اول) 780 گرم و 520 گرم بوده، بطوریکه کنسانتره و یونجه را به طور کامل با نیز مخلوط کرده و در سه نوبت صبح، ظهر و زمان در اختیار بره ها قرار داده می شود . در ماه سوم پرواربندی، مقدار طعام مصرفی 1600 گرم می شود بطوریکه برای هر بره 1300 گرم کنسانتره و 300 گرم یونجه به رخ ترکیب در 3 وعده داده می شود . به خواسته عادت کردن بره ها و خودداری از خلل ها گوارشی ناشی از طعام مصرفی، تغییر تحول جیره بایستی به تدریج و طی 1 هفته تا 10 روز انجام شود .
بهترین
بازه نقطه پایان زمان پرواربندی گوسفند:
گوسفندان در ابتدای دوره پرواربندی که هنوز به غذا نیفتاده اند و به به کار گیری از مواد غذایی پرانرژی دانه ای عادت نکرده اند، اقتدار تبدیل کمتری داراهستند و هر روز وزنشان عمده از 100 الی 150 گرم اضافه نمی شود، ولی در ارتفاع ماههای دوم و سوم پرواربندی، روزمره بین 200 تا 300 گرم، بسته به حالت پرواربندی و گونه تغذیه چاق می شوند . ولی در ماه چهارم یعنی هنگامی که بخش اعظم گوسفندان چاق شده اند و به حداکثر وزن خود نزدیک گردیده اند، ارتقاء وزن روزانه شان ناچیز شده و به 150 تا 200 گرم در روز می برسد . بدین ترتیب کم شدن افزایش وزن در انتهای پرواربندی مقرون به صرفه نمی باشد و در این بازه بایستی عملیات پرواربندی قطع گردیده و گوسفندان روانه بازار شوند . می بایست به خاطره داشته باشیم که در هر زمان ای از پرواربندی زمانی که ارتقاء وزن کمتر شد، چربیها در تن دام ذخیره می شود و این حالت، نقطه نهایی پرواربندی به حساب می آید . بازه پرواربندی در مرزو بوم بسته به سن و نژاد گوسفند دربین 80 تا 120 روز معین شده میباشد .